28 december 2011

Wat Kerst meebrengt...




Allereerst wens ik iedereen een gelukkig kerstfeest en een vrolijk Nieuwjaar! (Ik ben die clichés meer dan beu). Hopelijk heeft iedereen al veel goede voornemens gemaakt voor het nieuwe jaar en staan jullie te popelen van ongeduld om ze waar te maken. 
Een paar goede voornemens van mij:
  • Wat vaker dingen op mijn blog posten.
  • Een beetje liever zijn voor mijn broertjes en zusje.
  • Wat vaker vegetarisch eten.
Wij vieren kerstavond altijd bij oma en opa van mama haar kant en op de 1ste kerstdag gaan we naar de andere oma. Deze keer bleef ik op kerstdag bij oma Dora, de mama van mijn papa, slapen. Oma Dora kan echt super goed naaien. Ik had 2 verschillende stoffen meegebracht en ik kom met 2 prachtige rokjes terug thuis, die hadden we samen gemaakt. Het 1ste rokje is gemaakt uit een zwart stofje met witte bloemen op. Bij dit rokje had oma mee geholpen. Bij het volgende rokje, een rood met witte bloemetjes, heb ik al wat meer zelf m'n plan getrokken. Dat ging redelijk. Ik ben benieuwd of dat het bij me thuis helemaal alleen lukt ;-)
Ik vind dat Kerstmis de tijd is om dingen te recycleren. Met al dat cadeaupapier kan je superveel enveloppen plooien.
Ken je ze nog? De enveloppen van Mme Zsazsa, die ik ook heb gemaakt?
Toen we de cadeautje open maakte heb ik aan iedereen van de familie gevraagd of ze hun cadeautje rustig opendeden en het inpakpaiper niet scheurde. Ik heb een hele zak vol inpakpapier verzameld en ben al begonnen met plooien. Tot nu toe heb ik er al 69, al een aantal hé.
Die enveloppen gebruiken wij ook in ons winkelcentrum, op school, dat een tijdje geleden in rep en roer stond.


Ziehier de rokjes!































P.S. Wat vinden jullie van mijn vernieuwde blog?

12 december 2011

Sint zet winkelcentrum in rep en roer!



Vrijdag 2 december is de Sint in het winkelcentrum van ’t Speelscholeke geweest… Alles stond in rep en roer. Rep en roer? ‘Wat is dat nou weer?’ vragen de smulpiet en de dj-piet in koor. ‘Roeren dat ken ik. Als je pannenkoeken maakt moet je ook iets roeren en als het klaar is kan je het opeten’ zegt de smulpiet. ‘Rappen, dat kan ik’ roept de dj-piet. Samen beginnen ze te reppen en te roeren.

Elk jaar moet op school het 6de zwarte pieten spelen. Dit jaar was het mijn beurt.
Zoals bij de smurfen heeft elke zwarte piet een goede of een slechte eigenschap. Zo krijgt iedereen een naam. Het kon niet anders, ik was de naaipiet. In die ‘rol’ moet je jezelf verkleden. Ik had allerlei stofjes rond mijn lijf gebonden en een klein naaikoffertje bij.

Dit was ik, de naaipiet. (vanaf links te tellen, de 3de)

Rond de Sint en de pieten werd er een spel verzonnen. Wij, de pieten moeten dat mee begeleiden en zorgen dat alles volgens plan verloopt. Dit jaar maakten we er echt een leuke dag van.
Elke klas kreeg in de ochtend een envelop met daarin een brief en letterkoekjes voor de hele klas. In de brief stond dat elk kind 1 koekje kreeg en het al mocht opeten. De letter die je had gekregen moest je wel onthouden. Die kwam later op de dag nog van pas.
Na de pauze hadden de pieten een ruilbeurs georganiseerd. Elk kind had die dag 3 speelgoedjes mee naar school genomen om ze te ruilen. Wij, de pieten hadden geregeld dat elke piet een ‘kraampje’ had om zijn spullen te ruilen en een letter op zijn kraampje had plakken. De kinderen moesten bij de piet gaan zitten die de letter op zijn ‘kraampje’ had die zij die ochtend hadden opgegeten in de klas. Snappen jullie het nog? Elke piet had nu ongeveer 5 kinderen met 3 speelgoedjes en het ruilen kon beginnen. In je kraam als piet moest je zeggen welke kinderen hun spulletjes mochten gaan ruilen en welke in het kraampje moesten blijven om klanten te helpen.

Ongeveer een halfuurtje heeft deze ruilbeurs geduurd.          
Op het einde vroegen we of er iemand niet blij was met zijn speelgoedjes die hij of zij had geruild. Gelukkig was iedereen tevreden.




Op deze foto kan je goed zien Hoe we de envelop met de koekjes in de klassen gingen verstoppen. Op de laatste zie je een deel van de pieten. Dit was net voor de ruilbeurs.We gingen onszelf toen voorstellen aan de kinderen.  




P.S. Het was alweer veel te lang geleden dat ik iets van me had laten horen.